کاش آقا

آرزو دارم مرا عبدالمهدي بنامند.
اي كاش آن اوايل كه زبان گشودم، نزديكانم مرا به گفتن "يامهدي" وامي داشتند.
اي كاش مهدكودكم، مهد آشنايي با شما بود.
اي كاش در كلاس اول، نام زيباي شما سرمشق دفترم بود.
اي كاش در دوره راهنمايي، مرا به خيمه شما راه نمايي مي كردند.
اي كاش در كلاس تاريخ، مرا با تاريخ غيبت شما آشنا مي ساختند.
اي كاش در كلاس ديني، به ما مي گفتند باب الله و ديّان دين شماييد.
اي كاش در كلاس نقاشي، چهره مهربان شما را نقاشي مي كرديم.
اي كاش در كلاس انشا، به جاي علم بهتر است يا ثروت،
از جلب رضايت شما مي نوشتيم

 مگرنه اينكه بدون شما نه علم بهتر است نه ثروت.
اي كاش در كلاس زبان، به ما مي گفتند شما به تمام زبان ها
و لهجه ها و حتي زبان هاي موجودات آشناييد.
اي كاش در كلاس فيزيك، شيمي و رياضي مي گفتند
شما در يك لحظه مي توانيد به تمام عوالم و كهكشان ها نظر كنيد
و از احوال همه ساكنان زمين و آسمان با خبر شويد.
حال كه شما را با ديده دل پيدا كرده ام،

گويي دوباره متولد شده ام و حق دارم كه از شما بخواهم مرا رها نكنيد.
این دو بیت هماز طرف منِ گنهکار:

لب را که پر آه مي کنم، مي بيني

عمري که تباه مي کنم، مي بيني
مُردم ز خجالت چو شنيدم آقا
وقتي که گناه مي کنم، مي بيني...

اللهم عجل لولیک الفرج

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط بهنام صمدی فرد در 1:36 بعد از ظهر | |